Moją misją zawsze był i jest drugi człowiek. Dlatego też moje doświadczenie w pracy z ludźmi jest szerokie. 

Jestem współzałożycielką i fundatorką Fundacji Dziecko w Centrum
w Poznaniu, w której to przez kilka lat pełniłam funkcję prezesa zarządu. Obecnie współpracuję z zespołem fundacji angażując się w niektóre projekty. Otrzymałam dwie nagrody Prezydenta Miasta Poznania za wyróżniające osiągnięcia w pracy dydaktycznej, wychowawczej, opiekuńczej i organizacyjnej.

Mam doświadczenie w pracy z osobami, które są/były w procesie psychoterapeutycznym
i potrzebują nauczyć się redukować stres poprzez świadomą pracę z umysłem i ciałem poprzez biologiczne sprzężenie zwrotne.

Moja świadoma życiowa przemiana… ku wolności, niezależności

zaczęła się po około 2007 roku, wówczas poczułam, że chcę w życiu zawodowym czegoś więcej. Czułam wówczas, że zdobywanie kolejnych kwalifikacji, kompetencji, doświadczeń, awansów zawodowych będzie cudownym dodatkiem do wykonywanego zawodu, do pracy z drugim człowiekiem. Owszem z początku tak było. Z czasem zaczęłam się dusić na etacie, brakowało mi nowych wyzwań i wolności. 

I tak pozostałam na etacie, bo wtedy mentalnie jeszcze czułam, że tak ma być. Stworzyłam sobie nowe wyzwania: współutworzenie fundacji i założenie ośrodka terapeutycznego. Było wspaniale! Wszystko z roku na rok się rozwijało. Klientów w ośrodku przybywało, marzenie zrealizowałam! Byłam zadowolona! I przyszedł taki czas, kiedy poczułam, że tak długo nie dam rady funkcjonować. Odbiło się to na moim zdrowiu. Miałam coraz mniej wolnego czasu dla siebie, rodziny i znajomych oraz poczucie braku wolności, niezależności.

Wówczas zaczęły się coraz częściej pojawiać myśli o porzuceniu etatu. Z tymi myślami pojawiły się lęk, strach przed byciem tylko na swoim. To wówczas poznałam siebie najbardziej, swoje możliwości i ograniczenia. Zaczęłam zadawać sobie pytania: czego chcę, dokąd zmierzam, jakie mam zasoby. Postawiłam na rozwój osobisty.